

209
SAMENVATTING
definieerde patiënttevredenheid als de reactie van de patiënt bestande uit een ‘cognitieve
evaluatie’ en een ‘emotionele reactie’ op de zorg die hij kreeg.
18
Deze subjectieve affectieve
component zorgt ervoor dat het meten van tevredenheid een uitdaging is, omdat vaak niet
alle belangrijke punten wordenmeegenomen en het ‘minimaal klinisch belangrijk verschil’ -
wat betekent de kleinste betekenisvolle verandering die een patiënt met zekerheid herkent
- moeilijk te beschrijven is.
19
De tevredenheid van de MDL-artsen varieerde niet significant tussen de drie verschillende
alternatieven. Dus hoewel MDL-artsen met elke vorm van sedatie tevreden waren, gaven
patiënten hun voorkeur aan een diepe sedatie met propofol. Waarbij een belangrijk
criterium voor de tevredenheid van de patiënt is dat hij/zij niets van de procedure gemerkt
heeft.
Diepe sedatie wordt normaliter met propofol bereikt, omdat het een snel werking en
korte werkingsduur heeft. Echter, propofol heeft een relatief smalle therapeutische brede.
Dat verhoogd de kans op sedatie gerelateerde cardiopulmonale problemen.
20
Tijdens
propofol sedatie traden er bij 47% van de patiënten (28/60) respiratoire voorvallen op, in
de midazolam/fentanyl groep bij 43% (26/60), maar in de alfentanil groep slechts bij 13%
(8/60) (p<0.001).
Patiënten die alleen alfentanil hadden gekregen, voelden zich minder slaperig, konden
sneller communiceren en hadden, gezien de nu geldige ontslagcriteria, op kortere termijn
na het einde van de procedure na huis kunnen worden ontslagen.
Diep gesedeerde patiënten laten vaker een niet voldoende spontane ademhaling zien en
hebben vervolgens hulp nodig om een vrije luchtweg te houden. Anaesthesia closed claims
analyses - die de negatieve uitkomsten tijdens anesthesie onderzoeken - suggereren dat
tijdens diepe sedaties ernstige complicaties kunnen optreden zelfs met excellent opgeleid
en getraind anesthesia personel.
21
Daarom kan patiënttevredenheid niet doorslaggevend zijn omtrent de beste manier van
sedatie voor een specifieke procedure. Rex et al.
22
onderzocht de tevredenheid en de
bereidheid van patiënten om terug te komen voor een herhaaldelijke colonoscopie in
twee verschillende groepen: de eerste groep had sedatie met midazolam en meperidine
gekregen, de tweede groep kreeg sedatie alleen op aanvraag. Hoewel de pijnscores hoger
waren in de “sedatie zo nodig” groep, waren er 31 van de 34 patiënten ‘’zeer tevreden’’ en
3 ‘’enigszins” tevreden. Dit suggereert dat patiënttevredenheid niet sec afhankelijk is van
de gebruikte geneesmiddelen en de eventueel ervaren pijn, maar ook van de compliance
van een patiënt en zijn eigen persoonlijkheidsstructuur.
23
Patienttevredenheid alleen kan
daarom niet de cruciale factor in de keuze van de geschikte vorm van analgo-sedatie voor
een specifieke procedure zijn.