Maar bovenal: Ik ontdekte dat de vergelijking met boodschappen doen als voorwaarde om te kunnen eten, niet opging: Het is beter om de vreemde taal te leren door deze meteen te gebruiken dan deze pas te gaan gebruiken als je genoeg geleerd hebt. Het wordt er ook nog eens veel leuker door. Tenslotte kon ik een lang gekoesterde droom in vervulling laten gaan: “werken aan de grenzen van het weten”. Ik heb wetenschappeijk onderzoek kunnen doen naar de e ectiviteit van deze methodiek. Hiermee hoop ik veel docenten in de toekomst te kunnen overtuigen van het feit dat het echt mogelijk is om een hoger niveau van spreekvaardigheid te krijgen bij leerlingen. En het mooiste is, dat je werk er veel leuker door wordt! DANK! Deze zoektocht is mogelijk gemaakt door verschillende personen die ik daar erg dankbaar voor ben. Om te beginnen mijn ouders die, ondanks dat het niet hun wereld was, mij toch stimuleerden om te gaan studeren. Ik had ze er erg graag bij gehad tijdens de verdediging. Verder natuurlijk Tineke, mijn echtgenote en mijn maatje, die mijn gemopper en frustratie wel eens zat was maar mij toch van harte is blijven steunen tijdens mijn zoektocht. Vervolgens Wendy Maxwell, die AIM hee ontwikkeld vanuit een herkenbare frustratie: Ook zij raakte gefrustreerd over wat haar leerlingen (niet) konden na 6 jaar. En natuurlijk Audrey Rousse-Malpat die mij op het spoor gezet hee van AIM en die mij ook hee geïntroduceerd in de wereld van de taalwetenschap. Samen vervolgen we nu een reis waarbij we docenten Frans willen helpen om de Franse lessen zodanig in te richten dat het niveau van spreekvaardigheid verhoogd wordt. Tenslotte Marjolijn Verspoor en Merel Keijzer die mij begeleid hebben bij dit onderzoek en voortdurend heel kritisch, gedegen, inspirerend en motiverend commentaar gaven op wat ik deed en schreef. Ik vond jullie begeleiding erg jn en ik heb heel veel van jullie geleerd. Uiteraard zijn er nog vele anderen geweest die mij gesteund en geholpen hebben tijdens deze lange reis: schoolleiders die mij gefaciliteerd hebben, collega’s die mij gemotiveerd hebben, famillie, vrienden en bekenden die hun belangstelling toonden, medewerkers en collega-promovendi binnen de vakgroep Applied Linguistics van de Rijksuniversiteit Groningen die mij geholpen hebben en samen met mij naar verre plaatsen zijn geweest voor het bezoeken van congressen. En niet te vergeten DudocAlfa. Dit programma zorgde niet alleen voor facilitering in de zin van een beurs waardoor ik vier jaar lang drie dagen per week vrijgesteld was van lessen maar ook voor ondersteuning in de vorm van de hal aarlijkse intervisieweekenden in Ede waarin gedegen trainingen en prettige intervisiesessies plaats vonden maar waar het ook heel erg gezellig was.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw