166 Appendix De liefde voor je werk kent altijd een begin. Iemand heeft een zaadje gepland of een vuurtje doen branden. Mijn liefde voor de lerende mens in een schoolse setting is al in de opleiding ontstaan en door veel docenten aangewakkerd. Uiteraard dank ik daarvoor alle docenten maar in het bijzonder Monique Braat en Mieke Willemsen. Dank dat jullie me in het klinisch practicum oneindig veel vertrouwen hebben gegeven. Het was voor mij de bevestiging dat de lerende mens mijn focus zou worden. Dit vertrouwen heeft zich later omgezet in een baan en een heerlijke samenwerking bij OPM Nijmegen waar ik met veel genoegen aan terugdenk. Mijn liefde voor het lerende kind en vooral ook de context waarin dat gebeurt, is verder gegroeid inmijnmasterstage onder de bezielende begeleiding van Marijke van Beurden. Marijke, jij was het die in mij het vuur deed ontbranden als het gaat om mijn interesse voor onderwijs. Op maandag tijdens onze besprekingen konden we vol hartstocht en overgave spreken over onderwijs en wat onze rol daarin kon zijn op de prachtige school waar je destijds werkte en je gaf me het vertrouwen om die gesprekken gedurende de rest van de week om te zetten in praktisch handelen met een stevige wetenschappelijke basis. Jij was het die me deed inzien hoe belangrijk het is om te werken als scientistpractitioner; hoe het pendelen tussen praktijk en wetenschap je kracht geeft en hoe je in een stormwind aan leuke ideeën en goede bedoelingen koers kunt houden en doelgericht te werk kunt blijven gaan. Ook na de masterstage hielden we contact. We werkten (door jouw toedoen) samen op de universiteit in het klinisch onderwijs waar je me al snel behandelde als een gelijke, maar me ook altijd bleef stimuleren om me verder te ontwikkelen. Onze samenwerking heeft ertoe geleid dat ik me ook nog heb laten scholen tot leerkracht voor het basisonderwijs. Gedurende al die jaren spraken we over tal van zaken en wisselden we artikelen en boeken uit. Zo raadde je me ook het boek ‘Expliciete Directe Instructie’ van Hollingsworth & Ybarra (2015) aan, niet wetende dat dit boek mijn werk als orthopedagoog, maar ook mijn volledige loopbaan daarna op zijn kop heeft gezet. Dat ik nu bij PWPO mee aan het roer sta is onder andere te danken aan die literatuurtip! Toen PWPO op mijn pad kwam werkten we niet meer samen op de universiteit, maar bleef je me vanaf de zijlijn aanmoedigen. Bedankt voor alles wat je voor mijn loopbaan en voor mij persoonlijk hebt gedaan en nog altijd doet. Dank voor de uitstekende basis die je me meegegeven hebt en voor alles wat je daarna nog aan mijn professionele en persoonlijke ontwikkeling hebt toegevoegd. Ik ben je voor altijd dankbaar voor wat je voor mij betekend hebt. Ik hoop dat we contact kunnen houden, ook als het niet meer vanzelfsprekend is dat we elkaar op de universiteit tegenkomen. Mijn liefde voor de wetenschap, het lerende kind en het onderwijs mocht ik (naast mijn werk bij OPM Nijmegen) al vroeg in mijn loopbaan ook tot uitdrukking brengen als docent op de universiteit. Met name in het klinisch practicum van leerproblemen voelde ik mij als een vis in het water. Ik mocht anderen leren wat ik zelf in de praktijk
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw