Anna Brouwer

Het doel van dit proefschrift is om een beter beeld te krijgen van de effecten van inflammatie op de functie van het netvlies bij uveïtis met behulp van het electroretinogram (ERG). Bij uveïtis ontstaat namelijk bij een deel van de patiënten permanente schade. Soms kan een functionele test eerder een afwijking laten zien dan beeldvormende technieken, en omgekeerd. Hierom willen wij de verschillende ERG afwijkingen bij uveïtis in kaart brengen en deze relateren aan klinische parameters zoals de ernst van de inflammatie, de duur van de uveïtis en de resultaten van optical coherence tomography (OCT). In Hoofdstuk 1 wordt een overzicht gegeven wat onder uveïtis wordt verstaan, hoe een ERG wordt gemeten, en wat hierop van invloed kan zijn. Ook wordt een overzicht gegeven van de soorten ERG afwijkingen die al bij uveïtis beschreven zijn. Kort samengevat is uveïtis een verzamelnaam voor meerdere aandoeningen waarbij er een inflammatie is van de uvea en/of de aangelegen structuren. Er zijn meerdere oorzaken van uveïtis, maar in dit proefschrift is alleen gekeken naar de niet- infectieuze oorzaken. Wel zijn alle anatomische classificaties van uveïtis onderzocht. Uveïtis is veelal een chronische aandoening die in principe behandelbaar is, maar helaas ontwikkelt een deel van de patiënten permanente schade. Omdat het vaak jongere mensen treft, is de impact ervan relatief groot: in de Verenigde Staten veroorzaakt het ongeveer 10% van de blindheid van de beroepsbevolking. Het ERG is een objectieve test die de functie van het gehele netvlies meet nadat er een lichtflits is gegeven. Als de ogen aan het donker zijn geadapteerd, wordt bij zwakke lichtflitsen een respons van de staafjes gemeten. Naarmate de lichtflitsen sterker worden, wordt een gecombineerde kegel-staaf respons gemeten. Als de ogen aan het licht geadapteerd zijn, kan een respons van de kegeltjes gemeten worden. Bij het ERG worden verschillende dingen beoordeeld: de amplitudes (hoe groot is het signaal), en de latentietijden (hoe snel is het signaal). Ook worden er verschillende golven beoordeeld: de a-golf, de eerste golf, is het signaal van de fotoreceptoren. De b-golf komt hierna, en wordt gegenereerd door de bipolaire cellen en de Müller cellen. Bij verschillende uveïtiden zijn ERG afwijkingen beschreven. Helaas worden vaak maar kleine aantallen patiënten beschreven, en wordt niet altijd duidelijk gespecificeerd welk deel van de ERG respons afwijkend is. Bij birdshot uveïtis wordt in enkele kleinere studies beschreven dat de latentietijd van de 30 Hz flicker respons een sensitieve marker is om activiteit op te sporen en dat deze parameter mogelijk ook gebruikt kan worden om te voorspellen of medicatie afgebouwd kan worden. Hierom wordt de 30 Hz flicker respons in sommige ziekenhuizen, maar niet het UMC Utrecht, gebruikt voor het monitoren van birdshot uveïtis. Bij andere vormen van uveïtis is er 176 Chapter 9