169 A Dankwoord (Acknowledgements) de werkdruk voor mij hoog was. Norma Montulet, op kamer 5.11 maar ook daarbuiten hebben we vele gesprekken gevoerd over tal van zaken waaronder mijn proefschrift en alles wat ik daarvoor moest doen. Je bood een luisterend oor waar ik dat nodig had en wist me altijd weer te steunen. Jouw warme glimlach en lieve woorden gaf me steun! Dank daarvoor! Matthijs Brussen die er altijd is voor raad en daad over opleiding en studenten, maar met wie ik over de jaren heen ook veel gesprekken gevoerd heb. Fijn dat ik altijd bij je terecht kan. Tot slot Lonneke Mulders. Als ik in het Spinozagebouw even verlegen zat om een praatje of simpelweg om even te kletsen of te klagen dan kon ik altijd bij jou terecht. Dat begon met kleine momentjes en gesprekken maar over de jaren heen werden onze gesprekken steeds langer en diepgaander. Ik weet dat ik altijd bij je terecht kan en ik voel me onwijs door je gesteund en geholpen. Dank voor alles wat je hierin voor mij gedaan hebt. Linda Reus en Julie Helsen: dank voor de onwijs leuke tijd die we op kamer A4.05 met elkaar gehad hebben. Met jullie heb ik echt over alles en niets gesproken, maar ook veel over onderzoek. We steunden elkaar in alles en tot op de dag van vandaag voel ik daardoor een bijzondere band. Ik hoop dat we die band nog lang kunnen voortzetten. Evelien Mulder: nu ben je gelukkig mijn fijne collega maar eerder was je mijn koorgenoot, student en collega PhD. Als buitenpromovendus voelde ik me met name in de beginjaren nog niet echt verbonden met de PhD’s. Jij was het die dat al snel opmerkte en me actief betrok bij deze groep. Je trok me mee naar de gezamenlijke lunches, overleggen, promoties en trok me de appgroep in. Jij zorgde ervoor dat ik in contact kwam met mede-PhD’s wat me ontzettend veel steun en ook plezier heeft opgeleverd in de tijd daarna. We werden een hechte club die elkaar steeds weer wist te vinden op de universiteit en de jaren daarna op elke promotie die we bezochten. Dank dat jij me deze wereld in getrokken hebt want dat had ik hard nodig. Naast initiator van voorgaande raakten we ook steeds vaker in gesprek. Hoewel die gesprekken over van alles gingen, gingen ze ook vaak over onderzoek en dus ook over alle gevoelens en gedachten (en helaas vaak ook over onzekerheid) die ik daarbij voelde. Jij luisterde en bood me wat ik nodig had. Soms gewoon een luisterend oor, soms een wijs advies of je hulp. Een uitstekende basis voor de vriendschap die ik vandaag de dag voor je voel. Ik ben dan ook onwijs dankbaar dat jij deze betekenisvolle rol naar een nog hoger plan wilde tillen als mijn paranimf. Je bent in mijn promotietraject van onmisbare waarde geweest en laat dat in de aanloop naar de verdediging ook maar weer eens zien! Christel Tielen, Katja Groot en Lanneke van Dreumel. Jullie staan altijd voor iedereen en dus ook voor mij klaar. Jullie vroegen altijd even naar mijn proefschrift en spraken bemoedigende woorden uit. Ik hoop dat we elkaar nog lang gaan tegenkomen op de afdeling!
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw