Maarten Cozijnsen

159 Addenda Samenvatting Samenvatting De ziekte van Crohn (ZvC) is een chronische darmontsteking die kan voorkomen in het hele spijsverteringskanaal (van ‘mond tot kont’). Meestal is de ontsteking gelokaliseerd in het laatste gedeelte van de dunne darm (het terminale ileum), in de dikke darm of zowel in de dunne als dikke darm. De ontsteking kan resulteren in vernauwingen van de darm en in de vorming van fistels (niet-natuurlijk kanalen tussen twee lichaamsholten of tussen een lichaamsholte en de huid). In een klein deel van de patiënten kunnen ook ontstekingen buiten het spijsverteringskanaal voorkomen. Aangezien de precieze oorzaak van de ziekte niet bekend is, is de darmontsteking momenteel niet te genezen en daarom chronisch van aard. Behandeling van de ZvC kan de ontsteking onderdrukken, maar de ontsteking kan na verloop van tijd weer terugkomen. Door de ontsteking kunnen patiënten last krijgen van maag-darm klachten (buikpijn, diarree, bloedige ontlasting), vermoeidheid, gewichtsverlies en – bij kinderen – een verminderde lengtegroei. De ontsteking kan resulteren in verhoogde concentraties CRP (naar het Engelse C-reactive protein ) in het bloed van patiënten en een verhoogde bezinkingssnelheid van rode bloedcellen (erythrocyten). In de ontlasting van patiënten kunnen verhoogde concentraties van het ontstekingseiwit calprotectine gevonden worden. De diagnose ZvC wordt definitief gesteld als de arts tijdens een kijkoperatie (endoscopie) de kenmerkende ontsteking van de ZvC heeft gezien en de patholoog in biopten (kleine hapjes darmweefsel genomen tijdens kijkonderzoek) van de darm eveneens de kenmerkende ontstekingsreactie heeft gezien. Een ziekte die lijkt op de ZvC is colitis ulcerosa. Samen vormen zij de twee meest voorkomende vormen van chronische darmontsteking, ook wel IBD genoemd naar het Engelse Inflammatory Bowel Disease . Colitis ulcerosa verschilt van de ZvC doordat bij colitis ulcerosa alleen de dikke darm ontstoken is en er geen vernauwingen van de darm en fistelvorming voorkomen. Kinderartsen in Nederland behandelen jaarlijks ongeveer drieduizend IBD patiënten. In mijn promotieonderzoek vergeleek ik de effectiviteit en veiligheid van twee behandelstrategieën voor kinderen met de ZvC: de experimentele top-down infliximab behandelstrategie en de conventionele step-up behandelstrategie. In de top-down infliximab behandelstrategie starten patiënten met de ZvC direct na diagnose met infliximab behandeling, terwijl het nu gebruikelijk is om infliximab te reserveren voor patiënten die niet (langer) reageren op andere behandelingsopties - de conventionele step-up behandelstrategie.