Chapter 7 —— 164 —— auteurs inderdaad de redding van dystrofische eigenschappen op cellulair en organismeniveau aan in dystrofine-defecte muizen bij toediening van dubbele AAV-vectoren. Specifiek werden base-editorconstructies gekoppeld aan N- en C-terminale inteïnedomeinen gesplitst en verpakt in twee afzonderlijke AAV-vectoren die, na doelcelcotransducties, leidden tot inteïne-gemedieerde eiwittrans-splicing en in situ-assemblage van volledige base-editoreiwitten. Dit werk wijkt af van eerdere studies gebaseerd op duale AAV-afgifte van RGN's waarbij potentieel schadelijke uitkomsten in de vorm van prevalente end-joining 'capture' van Cas9-coderende AAV-genomen op nucleasedoellocaties werden gedetecteerd in verschillende muizenweefsels, waaronder skeletspieren [11,12]. Het is de consensus dat een belangrijk knelpunt met betrekking tot de toepassing van genoom-bewerkingstechnologieën de moeilijkheid betreft om de bijbehorende hulpmiddelen op een effectieve manier af te leveren, met name in normale, niet-getransformeerde, primaire cellen, waaronder therapeutisch relevante celtypen. In deze context maken fysieke en chemische transfectiemethoden gebaseerd op bijvoorbeeld elektroporatie, polyplexen en polykationen het mogelijk om RGN's en donor-DNA-constructies in zoogdiercellen te introduceren. Het bereiken van optimale transfectieefficiënties zonder merkbare cytotoxische effecten in de bovengenoemde primaire celtypen blijft echter een uitdaging. Bovendien zijn elektroporatie noch transfecties van RGN's en/of donor-DNA-substraten gemakkelijk geschikt voor in vivo-instellingen. En vaak zijn deze methoden voor het leveren van genbewerkingstools afhankelijk van celtypespecifieke reagentia waarvan de samenstellingen om bedrijfseconomische redenen onbekend kunnen zijn. Eveneens opmerkelijk is dat elektroporatie en transfecties verder afhankelijk zijn van tijdrovende optimalisaties van celtypespecifieke parameters waarvan de prestaties kunnen variëren vanwege subtiele experimentele omstandigheden, bijvoorbeeld celcyclusfaseprofielen van doelcelpopulaties. Virale vectortransducties zijn daarentegen eenvoudig uit te voeren en bieden doorgaans een hogere reproduceerbaarheid, onafhankelijk
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw