Dankwoord │ Page 252 ~ Mijn persoontjes ~ Mama en Papa Lieve mamsie en papsie, jullie zijn letterlijk het laatste stukje dankwoord dat ik schrijf, want wat ik wil zeggen is moeilijk op papier uit te drukken en mams haar traantjes komen snel, dus ik moet zien wat ik hier zeg. Jullie zijn mijn allergrootste voorbeeld op elk vlak: jullie hebben me geleerd dat je hard moet werken om iets te bereiken, hoe je trots en zelfzeker mag en kan zijn, maar ook hoe je alles op de meest warme en liefdevolle manier kan aanpakken. Ik kom uit het meest warme nest, en wetende dat ik altijd jullie steun heb, geeft mij de moed om altijd alles te proberen en er te blijven voor gaan. Want zoals wij zeggen ‘alles komt altijd goed’! Ik kan niet meer zeggen dan: zo zo zo hard bedankt voor alles, het is te veel om op te sommen: m&p, te quiero! Ozze Jap Mijn twee jaar jongere tweelingbroer. Al van kleins af aan zijn wij 2 handen op 1 buik (buiten die ene keer dat ik in je arm gebeten heb #sorrynotsorry). Wij delen dezelfde interesses, doen dezelfde sporten, denken hetzelfde en ja, delen ook een belachelijk groot en identiek voorhoofd. Na allebei biochemie te studeren, kwamen we ook nog eens op hetzelfde lab terecht, gelukkig in verschillend teams en een klein muurtje tussen onze bureaus (waar ik toch nog maar even snel voor gezorgd heb). Hoe vaak we er ook over ‘klagen’ en grappen, ik denk niet dat wij altijd helemaal bese en hoe uniek en geweldig het is om als broer en zus samen te kunnen doctoreren, en ik kan je zeggen, ik zou het met niemand liever delen dan met jou. Bedankt voor alle pendelavonturen (miserie?!) samen, de meest strenge en onverbloemde maar altijd eerlijke feedback, de support tijdens gedeeld nachtelijk werk en zo veel meer dan ik hier kan opsommen (we weten het wel zonder meer woorden, hé kleine). Ik ben blij dat ik nog even op CORE kan blijven, om dit gedeelde avontuur nog wat verder te beleven. Wanneer zou die eerste ‘Verswyvel & Verswyvel et al.’ uitkomen?! (En ja, de H staat echt wel voor de J). Merci broer! Mich, aka moppie Lieve Mich, ook jij was er bij sinds de start van dit allemaal, en het is moeilijk om hier de juiste woorden te vinden zonder dat mensen gaan denken dat we klef zijn. Ik kan alleen maar zeggen, bedankt voor alles. Hoeveel vertrouwen en (stille) steun ik altijd uit jou kan halen is ongelooflijk, jij bent er gewoonweg altijd. Je begrijpt dat ik soms laat en hangry thuiskom, en dat een doctoraat geen voorspelbare of 9-to-5 job is. Bedankt om er te zijn op momenten dat ik zelf niet zo’n grote held ben, geduldig te
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw