Appendix 238 De laatste bedankjes gaan uit naar mijn sociale netwerk, zonder jullie was ik nooit zo ver gekomen. Ten eerste aan al mijn vriendinnen en in het speciaal Isabella, Famke, Marcha en Romy: Bedankt dat jullie altijd klaar stonden om mij te helpen ontspannen. In fijn gezelschap lijkt alles een stuk rooskleuriger! Merel met jou heb ik tijdens de PhD zo veel gedeeld, niet alleen omdat de Italiaanse Zeedijk bijna mijn tweede huis was maar ook omdat we elkaar zo vaak zagen in de trein. Ik had het niet gedacht maar nu mis ik die trein reizen toch! Suzanne, mijn kermis maatje, bedankt dat je vaak de lange afstand hebt afgelegd voor wéér een kermis. Zulke feestjes hielden mij op de been tijdens de PhD, dus je bent altijd welkom als jij ook even je hoofd leeg moet maken! Over PhDs gesproken, Bo, ik snap niet hoe jij het allemaal doet, jij gaat zo hard ik weet zeker dat jouw PhD helemaal goed komt! Het was fijn om na werk soms nog even een hapje te eten en dan was de avond nooit lang genoeg om over alles bij te kletsen! En natuurlijk ook Daphne, zo bijzonder dat ik jouw getuige was en jij nu mijn paranimf! Onze levens zijn zo verweven, je bent meer als een zus, heel fijn om je er deze dag bij te hebben. Mam en pap, dit is het dan, we zijn aangekomen bij de meest gelezen pagina’s van het hele boekje. Jullie hebben de anderen ook wel gelezen toch? Gelukkig betekent dit ook het einde van de PhD, nu echt! Een einde volgens het boekje, namelijk met een boekje. Alleen jullie weten hoe vaak eerder stoppen de betere optie leek. Het stelde me gerust dat die optie altijd bespreekbaar was, en dat jullie niet minder trots zouden zijn. Jullie hadden gelijk, er is meer in het leven dan de PhD. Ik ben blij dat het eindelijk klaar is! Stan, bedankt dat je het tolereerde als ik weer eens onverwachts kwam mee eten, hopelijk ben je niets te kort gekomen. Of was het opa of oma’s portie die werd opgegeten? Oma, met jou heb ik zulke goede herinneringen aan de eerste periode van de PhD. Ja dat was de lente van 2020, die van corona, maar daardoor kon ik vaak bij jou langs. Lekker achter het huis in het zonnetje lunchen of een ijsje eten. Helaas ging ik daarna verhuizen, maar gelukkig zijn we nu weer buren! Leg je de ijsjes koud? Mandy en Marco, het was fijn om jullie er ook bij te hebben, maar natuurlijk vooral als de kleine Joah mee was voor knuffels. Ook dan was des te duidelijker, er is meer dan de PhD. De laatste woorden van deze thesis zijn natuurlijk voor jou Mark. Bedankt voor je geduld, bedankt dat je me soms maar gewoon laat uit razen, bedankt dat je een stapje extra doet als het mij even te veel wordt of dat nu met de PhD is of de verbouwing van ons droomhuis. Je bent mijn rots! Ik hou van je! Zonder jou had ik de laatste periode van de PhD niet door kunnen komen, wat was het een strijd… En nu, is het EINDELIJK klaar! YES!
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw