225 Dankwoord In het bijzonder wil ik ‘mijn maatjes’ bedank voor de kans en het vertrouwen die ik van jullie kreeg om naast dit promotietraject ook toe te treden tot de maatschap. Het is mij de afgelopen jaren duidelijk geworden waar mijn hart ligt en dat is; Bakerraad. Esra, mijn beste vriendin. Ook al hebben we allebei een andere pad, we verliezen elkaar nooit uit het oog. Het schrijven van dit proefschrift voelde een beetje als wadlopen zonder Lytje Pôle in Pieterburen; oftewel een wandeling zonder einde, waarbij de energie bijna op is, maar een ervaring om nooit te vergeten. Als ik terug denk aan mijn PhD traject, dan denk ik ook veel terug aan onze lunch of after-work wandelingen in Zwolle; lachen, stoom afblazen, en vooral weer nieuwe inspiratie en energie als ik even vast liep in mijn onderzoek. Wat ben ik dankbaar voor onze vriendschap. Nienke, mijn zusje die meer van statistiek weet dan ik zelf. Vanzelfsprekend mijn paranimf. Wat was het fijn om jou dichtbij te hebben tijdens mijn promotie traject. Jij weet als geen ander hoe het is om onderzoek te doen. Altijd vastberaden, eigen en integer. Ik bewonder je wetenschappelijke talent, en je steun was voor mij van onschatbare waarde. Wat vind ik het fijn dat jij naast me staat op dit bijzondere moment. Antje, mijn maatje en degene die mijn onderzoeks-carrière heeft gestart. Ja, jij was het die mij het zetje gaf om de Master te gaan doen, en niet andersom. Naast het samenwerken in de praktijk, zaten we ook een aantal jaren samen in de collegebanken aan de UvA. We hebben dezelfde weg bewandeld, maar met een ander eindpunt. Het is dan ook bijzonder dat ik jouw werk verder mocht uitbouwen tot een prachtig paper in dit proefschrift. Jouw niet-bevooroordeeldheid, steun en hulp op afroep zijn goud waard. Een betere paranimf kan ik me niet wensen. Lieve Papa en mama, Mayke, Nienke, Aukje & Eva, wat ben ik een geluksvogel om jullie als thuisbasis te hebben. Rust, vertrouwdheid, gezelligheid, heerlijk eten en fijne gesprekken: bij jullie voelt thuis echt als thuis. Heel wat uren heb ik op de Stöcke doorgebracht, werkend aan dit proefschrift. Jullie onvoorwaardelijke steun was onmisbaar voor het tot stand komen van dit boek. Lieve Christiaan, mijn steun en toeverlaat al 10 jaar. Jij was degene die me motiveerde om deze kans, dit promotietraject, met beide handen aan te grijpen en door te zetten. Je zorgde ervoor dat ik tot rust kwam wanneer ik weer doordraafde in mijn planning, en leerde me te luisteren naar mijn dromen in plaats van naar mijn angsten. Ik ben je oneindig dankbaar voor alles, maar bovenal voor je onvoorwaardelijke zorgzaamheid voor je naasten, je liefde en het geweldige vaderschap waarmee je mijn leven zoveel rijker hebt gemaakt. A
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw