540 Appendices Samenvatting De incidentie van zowel schildkliernoduli (schildkliernodi) als het gedifferentieerd schildkliercarcinoom neemt toe door het toenemende gebruik van gevoelige beeldvormende technieken. Omdat het algemene risico op een maligniteit in schildkliernodulilaag blijft (<10%), is een nauwkeurige diagnostische workup vereist. Deze bestaat uit een echo en fijne naald aspiratie cytologie (FNAC) met onderverdeling volgens de Bethesda classificatie. Bij cytologisch onzekere nodi (d.w.z. Bethesda classificatie III en IV) werd traditioneel gezien vervolgens diagnostische schildklierchirurgie geadviseerd (d.w.z. een hemithyreoidectomie) om een definitieve diagnose te verkrijgen. Om het risico op maligniteit preoperatief beter te stratificeren en onnuttige behandelingen voor de patiënt te voorkomen, kunnen momenteel verschillende aanvullende diagnostische technieken worden overwogen, waaronder moleculaire diagnostiek (MD) en [18F]FDG-PET/CT. Tijdens het evalueren van geavanceerde diagnostische strategieën zal een hoger “level of evidence” (bewijsniveau) worden bereikt wanneer we focussen op klinisch nut van een test (d.w.z. de mate waarin het gebruik van een diagnostische test de gezondheidsuitkomsten verbetert in vergelijking met het huidige beste alternatief) en maatschappelijke effectiviteit in plaats van op alleen zijn diagnostische nauwkeurigheid. Dit is vergelijkbaar met de gestandaardiseerde, stapsgewijze fasen in therapeutisch (geneesmiddelen)onderzoek. In lijn met de huidige de-escalatie trends in de behandeling van schildkliernodi en het gedifferentieerd schildkliercarcinoom, was het doel van dit proefschrift om de diagnostiek van cytologisch onzekere schildkliernodi (Bethesda classificatie III en IV) te optimaliseren en het aantal niet bijdragende medische handelingen, waaronder niet-nuttige diagnostiek en oncologisch gezien overbodige diagnostische schildklieroperaties, te verminderen ten behoeve van zowel de individuele patiënt als onze gezondheidszorg vanuit een maatschappelijk perspectief. Deel I. Proloog Deel I van dit proefschrift geeft een overzicht van de beschikbare aanvullende diagnostische technieken voor cytologisch onzekere schildkliernodi, inclusief hun testkenmerken, voor- en nadelen, en eventuele beschikbare gegevens over klinisch nut. In Hoofdstuk 2 wordt een uitgebreide, systematische review van de literatuur beschreven, welke het hele spectrum van beschikbare moleculaire en beeldvormende technieken omvatte. In dit uitgebreide overzicht bespraken we MD, inclusief genmutatieanalyse, microRNA en immunocytochemie, conventionele beeldvormingstechnieken inclusief echografie, elastografie en CT, en moleculaire beeldvormingstechnieken inclusief [99mTc]Tc-MIBI scintigrafie, [18F]FDG-PET en DW-MRI. De diagnostische nauwkeurigheid van elke test in een preoperatieve klinische setting werd uiteengezet,
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw