Nederlandse samenvatting 265 Nederlandse samenvatting Dit proefschrift is gebaseerd op artikelen met zowel kwantitatieve als kwalitatieve onderzoeksmethoden om de volgende doelstellingen te onderzoeken: het schatten van de frequentie van ongeplande zwangerschappen (OZ) bij vrouwen met een psychiatrische kwetsbaarheid, het verkennen van de ervaringen van huidige en voormalige patiënten in de ggz met betrekking tot gezinsplanning en kinderwens, het onderzoeken van de ervaringen van patiënten tijdens OZ, en het onderzoeken van de perspectieven van patiënten en ggz-professionals over het bespreken van gezinsplanning in de Nederlandse ggz. Resultaten van een systematische review en meta-analyse toonden aan dat vrouwen met psychiatrische kwetsbaarheid een hogere kans hebben op OZ vergeleken met vrouwen zonder psychiatrische kwetsbaarheid. Een retrospectieve cohortstudie werd uitgevoerd onder vrouwen die zijn bevallen in het OLVG, Amsterdam. Maternale en neonatale resultaten werden vergeleken tussen geplande en ongeplande zwangerschappen, met daarin meegenomen het effect van psychiatrische kwetsbaarheid. Hoge percentages OZ werden aangetoond bij vrouwen met psychiatrische kwetsbaarheid (39% versus 29% bij vrouwen zonder psychiatrische kwetsbaarheid). We vonden vergelijkbare resultaten in alle vier de groepen voor alle klinisch relevante maternale en neonatale uitkomsten zoals hypertensieve aandoeningen, zwangerschapsdiabetes, modus partus, laag geboortegewicht, vroeggeboorte, Apgar-score na de geboorte en opname op een neonatale afdeling. Een exploratieve enquête onder leden van het MIND-ggz panel toonde aan dat mentale klachten een grote invloed hadden op gezinsplanning, zwangerschappen, seksualiteit en ouderschap voor patiënten en naasten. Focusgroepen, bij vrouwen met psychiatrische kwetsbaarheid illustreerden hoe ‘schaduwen’ uit het verleden (kindertrauma en onvoldoende ouderschap), heden (de last en het bewustzijn van psychiatrische kwetsbaarheid) en toekomst (angst voor moederschap en onzekerheid) van invloed waren op (vroegere) beslissingen over gezinsplanning. Interviews met vrouwen met psychiatrische kwetsbaarheid die OZ hebben ervaren, evenals hun partners, toonden aan dat OZ een aanzienlijke impact hadden op vrouwen en partners. Echter, vrouwen waren in staat zich aan te passen aan de OZ, en met passende ondersteuning tijdens de zwangerschap werd er een gedragsverandering gezien, waarbij de kans ontstond om de keten van transgenerationeel trauma te doorbreken. Twee aanvullende enquêtes werden uitgevoerd onder het MIND-ggz panel en ggz-professionals, met vragen over gezinsplanning en zwangerschap in de ggz. Ondanks een sterke wens om te praten over gezinsplanning in de ggz, had slechts één op de vijf patiënten de gelegenheid gehad om in deze gesprekken te participeren. We beschreven hoe barrières voor het bespreken van gezinsplanning, waaronder de angst om het onderwerp aan te
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw