128 Hoofdstuk 5 van docenten kan afwijken van hun reële lespraktijk. Docenten vinden het lastig om hun onderwijswerkelijkheid, doelen en resultaten te expliciteren. Met de vignetten is in dit opzicht een oplossing gezocht door niet direct naar de praktijk te vragen. De vignetten leidden ertoe dat docenten vlot reageerden en de interactie tussen docenten binnen de gespreksgroepen productief was. Tegelijkertijd is er mogelijk een sturende invloed geweest van de vignetten, die effect heeft op de mate waarin over bepaalde benaderingen is gesproken. Het feit dat in de vignetten gekozen is voor gangbare situaties, zou bovendien de breedte van de reacties belemmerd kunnen hebben. Tot slot mag niet worden uitgesloten dat het werken met groepsgesprekken (een beperkende) invloed heeft gehad op de opmerkingen van individuele docenten. Hoewel de methode en het geringe aantal bevraagde docenten vragen oproepen, biedt het onderzoek steun voor een belangrijk uitgangspunt voor het educatieve ontwerp: in de te ontwerpen game kan zonder de theorie en de praktijk van het literatuurgeschiedenisonderwijs geweld aan te doen worden uitgegaan van een combinatiedidactiek. Bovendien geven de resultaten steun voor het gebruik van enkele andere inhoudelijk-didactische uitgangspunten die het literatuuronderzoek opleverde en bieden de reflecties van de docenten en hun voorbeelden uit de lespraktijk indicaties voor het ontwerpen van de opdrachten voor een game. Het onderzoek dat in dit hoofdstuk is beschreven laat zien dat de inhoudelijk-didactische uitgangspunten die volgden uit het literatuuronderzoek naar benaderingen van het literatuurgeschiedenisonderwijs ook in de praktijk van dat onderwijs voorkomen en dat het verantwoord is om deze uitgangspunten te gebruiken bij de ontwikkeling van een combinatiedidactische aanpak die de basis vormt van de te ontwerpen game. De ontwikkeling van deze didactische aanpak wordt beschreven in het volgende hoofdstuk.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw