Dankwoord 281 A HTA. Ondanks dat zijn voetstappen niet meer op de universiteitsgangen hoorbaar zijn, wil ik in het bijzonder Matthijs Versteegh noemen als initiële bron van inspiratie. Daarnaast stonden Jolien Roos en Dimitris Rizopoulos aan de wieg van deze thesis. Waar zou dit proefschrift zijn zonder myTomorrows? De vrijheid om een deeltijdpromotie aan te gaan en de professionele ervaring van het helpen van patiënten en cliënten met expanded access vormen het fundament van dit werk. Maar nog meer putte ik energie uit alle enthousiaste en unieke Mighties. In het bijzonder noem ik de mensen van het eerste uur (Dennis, Karlijn, Michel, Bart, Laura), de inspiratoren (Ronald, Remco, Alice, Robert-Jan) en mijn directe collega’s: Sarah en Jasmin. Deze ervaring was onvergetelijk en ik blijf jullie nauwgezet volgen. My acknowledgment and gratitude extend to the patients who have contributed to myTomorows’ expanded access programs. Their engagement and contribution form the backbone of our mission. Similarly, sincere thanks are due to our clients for initiating access programs and for their openness in sharing knowledge. I extend special thanks to Jan-Henrik, Anke, Catriona, Dorian, Jim, and Viktoriya. Moreover, I am indebted to the knowledge contributed by experts from the Managed Access Industry Forum, especially Paul, Ramona, Pedro, and Annmarie. In het leven naast mijn werk en promotie verzorgde met name Tom mij afleiding in bridge, tezamen met Wubbo & Agnes, Bas, Bert, Harm, Anton, Simon, en de vele andere (jeugd)bridgers van BC’70, de Lombard en HOK. Toen ik de kaarten aan de wilgen hing bracht muziek een welkome afleiding: de ontelbare bezoeken aan de Doelen, en de verwoede pogingen datzelfde podium te betreden. De zanglessen, musicals, en kooroptredens, maar ook de soirées aan de Heemraadssingel of het kraken van menig valse noot bij karaoke of Gay Pride met mijn stiefzusters hebben mijn promotietijd verlicht. De twee musketiers brachten mij de liefde voor Rotterdam en leerden mij de stad te beleven. Mijn huisgenoten en getuigen, Merlijn en Linda, leerden mij te overleven in Rotterdam. Een heiliger drie-eenheid bestaat er niet. Het leger der engelen breidde zich al snel uit met Arieke, Cleo, Claire en Caro. Mijn liefde voor jullie allen kan ik moeilijk met woorden beschrijven en vier ik het liefst in een lang weekend Friesland. Wat er ook gebeurt: houdt de borrel recht! Mijn paranimfen, Dennis en Noor, jullie staan al sinds de middelbare school aan mijn zijde. Dank voor het laten zien van ontelbare routes, en voor het wijzen van het juiste pad. Dank voor ieder raam dat jullie voor mij opendeden, en het besef er verstandig aan te doen ook eens in de spiegel te kijken. Dank voor meer in mij zien dan ik wist dat er te zien was. Dank natuurlijk voor ondersteuning toen, nu, en hopelijk later. Ik ben trots en vereerd dat jullie naast mij willen staan en zie met gelijke graagte uit naar waar de toekomst ons brengen zal.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw