Arnold Huurnink

Dankwoord (Acknowledgements) 145 A Dankwoord (Acknowledgements) Het was een interessante, uitdagende, verassende en leerzame reismet wetenschappelijke en persoonlijke hobbels. Het was een reis om niet te vergeten. O ja, en de reis was best lang. Veel mensen hebben bijgedragen aan deze reis. Sommigen zeer nadrukkelijk, waarbij de reis onmogelijk was geweest zonder hun inzet en vertrouwen, en anderen meer zijdelings. Deze mensen wil ik heel erg graag bedanken. De reis begon in 2006. Ik zat inmijn tweede jaar van Geneeskunde (mijn tweede studie) en Pedunculi , alias Duncan, was in dat jaar net dezelfde weg ingeslagen. Duncan moest nog afstuderen bij Bewegingswetenschappen, en snel ook, want de studie werd omgetoverd van een doctoraal naar een mastersysteem. Na vele jaren mijn vrije tijd grotendeels in de kroeg en achter de computer te hebben doorgebracht, leek het mij verstandig om wat nuttigs te doen met mijn opgedane kennis binnen Bewegingswetenschappen. Een onderzoek publiceren was een logische ambitie. Wat was er leuker dan dit samen te doen met een vriend? Duncan, het is denk ik niet te beschrijven wat wij hebben meegemaakt. Ik vraag me af of er ooit nog mensen zijn geweest die zich twee weken hebben opgesloten in de loopzaal met een zelf meegenomen grote koelkast enmagnetron…. Ik hou van onze directe en openmanier van communiceren. De samenwerking was inspirerend. Ik kijk met veel plezier terug op onze, inmiddels ontelbare, brainstorm- en reflectiemomenten. En die gingen niet alleen over het onderzoek. Je hebt mijn proefschrift, maar ook mijn leven verrijkt. Als geen ander wist je werk en gezelligheid te combineren. Het was me een waar genoegen! In 2006 was Maarten Hupperets bezig aan een belangrijke studie aangaande balanstraining en enkelverzwikkingen bij het EMGO. Bij toeval sprakMaartenmet Duncan. “Kunnen we niet wat meten aan de balanstaken uit mijn onderzoek?” vroeg Maarten. Maarten, dank voor je inzet en motivatie in het begin van ons onderzoek. Je hebt ons enthousiast gemaakt voor het onderwerp. Ingelezen in de materie, kwamen Duncan en ik terecht bij Idsart Kingma . Het plan werd eens rustig op waarde geschat. Na de eerste ontmoetingen en afgeleverd werk omarmde Idsart het plan enthousiast. Wie had kunnen bedenken dat dit zou resulteren in een jarenlange durende samenwerking, met meerde publicaties en een proefschrift van Duncan en mij tot gevolg? Idsart, ik heb ongelooflijk veel aan jou te danken. Heel erg bedankt voor het langdurige vertrouwen. Eigenlijk nu al meerdere jaren mis ik onze nauwe samenwerking. Ik mis het persoonlijk contact, onze brainstormsessies en discussies. Ik denk daar met veel plezier aan terug. Je nam de moeite mijn gedachten en verhalen aan te horen. Je was positief kritisch en stond zeker open voor argumenten of nieuwe inzichten. Het zorgde bij mij voor veel plezier en motivatie. Uit de grond van mijn hart, bedankt!