Marcel Slockers

125 Dankwoord Dankwoord In de afgelopen tientallen jaren heb ik heel veel dak- en thuislozen leren kennen. Ik was getuige van hun bizarre levensloop en zag de kracht waarmee zij zich boven hun problemen wisten uit te werken. Zij gaven mij veel inspiratie. Op mijn verbazing over hun levens draaide elke dag de motor van mijn straatdokterswerk. Door hen heb ik mijn vak creatief mogen invullen. Daarom wil ik alle dak- en thuislozen die ik heb ontmoet bedanken. Het straatdokterswerk is vaak niet romantisch. Momenten van eenzaamheid, maar ook teleurstellingen, zorgden er in 1984 voor dat ik overwoog om te stoppen. Op dat moment nam de GGD het initiatief om de gezondheid van dak- en thuislozen te onderzoeken, en werd op mijn verzoek een participerend verpleegkundige aan het onderzoek gekoppeld. Dat was Meta van der Schee. Dankzij haar inzet werd het straatdokterspreekuur echt succesvol. Mensen kregen niet alleen de diagnose schurft, maar werden ook adequaat ingesmeerd en kregen schone kleren. De mensen die ik naar een tuberculosedienst verwees voor een foto, kwamen daar dankzij Meta ook daadwerkelijk aan. Kuren werden niet langer alleen voorgeschreven, maar werden ook ingenomen. Dat succes was precies wat ik nodig had om mijn voornemen te herzien en ondanks eerdere teleurstellingen door te gaan. Begin jaren negentig leidde massaal cocaïnegebruik tot een epidemie van geagiteerde, zieke dak- en thuislozen, waarmee de ziekenhuizen zich geen raad wisten. Daardoor ontstond het idee om een ziekenboeg te starten bij het Leger des Heils en het Centrum voor Dienstverlening (CVD). Wil Markesteijn, Frans Bezemer en Geertien Pols van het CVD hebben geholpen om een verpleegafdeling voor dak- en thuislozen in Havenzicht op te zetten. Julia van Leijden en Trudy Mantel waren als coördinerend verpleegkundigen van groot belang voor het slagen van het project. Frans Willemse was al die jaren onver - vangbaar. Als verpleegkundige en veldwerker was hij de schakel tussen de straat en zorg mijdende daklozen enerzijds, en de verpleegafdeling en ziekenhuizen anderzijds. Lijneke Jacobs is als specialist ouderengeneeskunde meer dan 25 jaar een grote steun geweest voor mij en de verpleegafdeling. Ook verpleegkundigen zoals Sjef Hollenberg, Jan Schouten, Petra den Breejen en Ronald Vestraaten-van Beek hebben zich er tientallen jaren succesvol voor ingezet. Sinds de jaren tachtig heb ik de lessen van de straat willen delen door dak- en thuislozen mee te nemen naar mijn gastcolleges bij het Erasmus MC. Ook schreef ik in de Straatkrant. Sander de Kramer ben ik veel dank verschuldigd voor het mij leren schrijven van verhalen. Soms leken de verhalen niet voldoende effectief om beleidsmakers tot verandering aan te sporen, zelfs niet toen ze in boekvorm werden uitgegeven.