Marcel Slockers

91 Na wijziging in zorgverzekering van 2015 toch toegang tot zorg? In Nederland is er geen bevolkingsgroep aan te wijzen met een kortere levensverwachting dan dak- en thuislozen. In 2014 werd in Rotterdam aangetoond dat dak- en thuislozen 14-16 jaar korter leven dan de algemene bevolking. 1 Straatdokters waren ontstemd dat juist op het moment dat de kwetsbaarheid van dak- en thuislozen wetenschappelijk werd benadrukt de overheid een maatregel afkondigde waardoor dak- en thuislozen zonder adres ook nog eens onverzekerd raakten 2,3 Sinds 2015 wordt iemand die een aantal weken niet meer staat ingeschreven bij de burgerlijke stand door de zorgverzekeraar uit de verzekering gezet. Het betreft niet alleen dak- en thuislozen in de maatschappelijke opvang, maar ook bankslapers; zij die ergens verblijven zonder gemeentelijk inschrijfadres. Epidemie van onverzekerden In de praktijk merkten straatdokters in grote steden een toename van het aantal onverzekerde dak- en thuislozen en zagen hiervan ernstige gevolgen. Zoals het worden weggestuurd door ziekenhuismedewerkers, zelfs met een verwijzing van huisartsen en straatdokters. 2 Er werd slechte zorg geboden en medicatie werd niet verstrekt door apothekers. Patiënten werden na een trauma behandeld met goedkope en beperkte chirurgische ingrepen waardoor zij nu levenslang problemen hebben met hun mobiliteit. Anderen raakten door het ontbreken van medicatie psychotisch, of belandden in een diabetisch coma op een intensive care. Deze signalen hebben de straatdokters alarm doen slaan. 3 In het slaan van alarm over de onverzekerden epidemie werden de straatdokters gesteund door het aanjaagteam verwarde personen. Ook burgemeesters merkten dat GGZ-hulp uitbleef voor onverzekerde verwarde mensen op straat. Subsidieregeling onverzekerden Vanuit VWS werd in maart 2017 een subsidieregeling gestart voor verzekerbare onverze - kerden. 4 Deze hield in dat de zorgverlener de patiënt binnen 24 uur moest aanmelden bij GGD-GHOR Nederland www.meldpuntonverzekerdenzorg.nl Met de melding ontving de zorgverlener een formulier om zorgkosten te kunnen declareren bij het Centraal Administratie Kantoor (CAK). De centrale melding werd voorts door GGD-GHOR Nederland doorgezet naar de lokale GGD zodat deze contact kon maken met de onverzekerde om maatschappelijk zorg in te zetten, te beginnen met een adres en zorgverzekering.