Marcel Slockers

57 Effecten Plan van Aanpak Maatschappelijke Opvang op gezondheid De sterfte onder daklozen is aanzienlijk hoger dan die in de algemene bevolking. De gemeente Rotterdam nam vanaf 2006 maatregelen om het forse aantal dak- en thuislozen in de stad terug te dringen en om passende zorg, inkomen en huisvesting voor hen te arrangeren. Hierdoor zijn de leefomstandigheden van deze kwetsbare groep aanzienlijk verbeterd. Onderzocht is of deze maatregelen ook van invloed waren op de sterfte onder daklozen. Introductie De sterfte onder daklozen is over het algemeen 3 tot 5 keer hoger dan in de algemene bevolking, rekening houdend met hun leeftijd en geslacht. 1-13 Dit vraagt om een permanente inspanning om de gezondheid van deze kwetsbare groep te verbeteren. 10 In 2006 is de Nederlandse overheid, samen met de vier grootste Nederlandse steden (Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht) gestart met een ambitieus programma om daklozen beter te begeleiden. Dit werd het Plan van Aanpak van Maatschappelijke Opvang genoemd. Daklozen kregen tijdelijke zorg en huisvesting en konden deelnemen rehabilitatie projecten, met onderwijs, sociale vaardigheidstraining en begeleiding naar werk. Sinds 2006 zijn er aanzienlijke inspanningen verricht in Rotterdam, die hebben geleid tot grote verbeteringen van leefomstandigheden van de daklozen in deze stad. In 2010 toonde een beleidsevaluatie aan dat 3634 daklozen met een individueel begeleidingstraject waren gestart. Van die groep kregen 2108 daklozen een vast dak boven hun hoofd voor minstens 3 maanden, ontvingen een legaal inkomen, kregen de juiste zorg, werkten aan hun schulden en hadden werk of een dagbesteding. 14 Het doel van deze studie was om te beoordelen of sterfte onder daklozen daalde na 2006, in reactie op het beleid dat hun leefomstandigheden verbeterde. Methode We hebben een 10 jaar follow-up studie onder dakloze volwassenen (18+) verricht, die in 2001 één of meer opvanginstellingen bezocht hebben die hulp verlenen aan daklozen in Rotterdam. De hulp kon bestaan uit een maaltijd, een slaapplaats, dagopvang of hulp in een ziekenboeg. De instellingen die in 2001 hulp verleenden aan daklozen werden benaderd om de volledige naam, geboortedatum en geslacht van de personen te registreren. Deze informatie was grotendeels beschikbaar, omdat in 2001 daklozen waren geteld voor andere onderzoeksdoeleinden. 15 De door de lokale overheid gesubsidieerde instellingen (Leger des Heils en het Centrum voor Dienstverlening) en de Pauluskerk leverden informatie vanuit de verschillende opvanginstellingen. Bundeling van de lijsten van de verschillende instellingen en het verwijderen van duplicaten leverde een cohort van 2130 daklozen,