Marcel Slockers

50 Hoofdstuk 3 aandoening hebben wij in deze studie het eerstelijns zorggebruik van dakloze Rotterdam - mers kunnen vergelijken met het eerstelijns zorggebruik van niet-dakloze Rotterdammers. Maar hiervoor konden wij de data van maar 1 reguliere huisartspraktijk gebruiken. Uit regionale spiegelinformatie van VEKTIS 26 kan worden afgeleid dat deze huisartsenprak - tijk niet of slechts weinig afwijkt van een gemiddelde Rotterdamse praktijk. Zo is het percentage patiënten met een laag inkomen in deze praktijk net als in de Rotterdamse regio 40%, is sprake van een vergelijkbare verdeling van de patiënten naar leeftijd en zijn er slechts kleine verschillen in de totale zorgkosten per ingeschreven patiënt. Net als bij het sterfte onderzoek in Rotterdam 7,8 is er voor gekozen om daklozen te vergelijken met een generieke groep van niet-daklozen. Er is een grote groep kwetsbare maar vaak nog net niet-dakloze Rotterdammers met veel problemen en vervolgonderzoek naar verschillen in zorg tussen daklozen en niet daklozen in achterstandsposities lijkt daarom relevant. Consequenties voor beleid en praktijk Het succes van het plan maatschappelijke opvang van meer dan tien jaar geleden verklaart mogelijk een afnemend aandeel van infectieziekten en trauma en verschuivingen binnen de psychiatrische hoofdgroep. Betere zorg en begeleiding en huisvesting van daklozen levert mogelijk op het spreekuur minder geregistreerd middelenmisbruik op en minder door drugs geïnduceerde psychosen. De massale toename van daklozen in de afgelopen tien jaar rechtvaardigt een nieuw plan van maatschappelijke opvang. Hierin lijkt extra aandacht nodig voor de specifieke behoeften van vrouwen en ouderen, groepen waarvan het aandeel op de straatdokterspreekuren is toegenomen. Vrouwelijke daklozen zijn extra kwetsbaar, wat tot uiting komt in een nog groter verschil in levens - verwachting met de algemene bevolking dan bij mannen 7,8 . Oudere daklozen maken relatief weinig gebruik van secundaire preventie , maar hebben veel vaker last van hart- en vaatziekten, visuele problemen en gebrekkige sociale steunnetwerken 27,28 . Deze doelgroep zou beter bereikt moeten worden met nieuwe multidisciplinaire hulverlenings - programma’s. Bij ouderen lijkt niet alleen dwalen maar ook letterlijk dakloos worden een signaal te kunnen zijn van afname van cognitieve functies. Meer dwalende ouderen zijn mogelijk gerelateerd aan het sluiten van verzorgingshuizen in Rotterdam. Dit pleit voor het opnieuw creëren van veilige woonvormen met toezicht. Psychiatrische zorg voor daklozen moet veel beter. De toename van aandeel psychiatrische aandoeningen als ADHD vraagt om opvangvoorzieningen voor daklozen met bijzondere aandoeningen zoals ADHD en autisme. Meer onderzoek en beter beleid is nodig om de toename van aandeel dakloze soft drug gebruikers af te remmen.