Sonja Mensch

161 vanmijnmanuscript wil ik prof.dr . S.M.A. Bierma-Zeinstra, prof.dr . M.W.G. Nijhuis en prof. dr. M. Hadders-Algra hartelijk bedanken. En ik vind het een eer dat dr. Marjolijn Ketelaar, dr. Corine Penning, dr. Marijke Tonino en dr. Ruud van Wijck bereid zijn deel te nemen aan de grote commissie. Paranimfen kiezen was voor mij zo klaar als een klontje. En wat ben ik blij dat jullie deze taak op je wilden nemen! Carine, mijn collega maar vooral hartsvriendin. Vanaf mijn allereerste kennismaking bij destijds nog stichting Ipse, tot bijna 20 jaar later hebben we al veel mogen delen. Met als belangrijkste stuk onze gedeelde passie voor deze bijzonder mooie kinderen. Van verdriet rondom het overlijden van veel van ‘onze’ bijzonder mooie kinderen, het hebben van een professionele samenwerking op de werkvloer van KDC Zonnehof in Naaldwijk, tot het enorme plezier tijdens de vakanties van het epilepsiefonds waar we als vrijwilligsters een week voor Jeroen, Sven, Larissa en nog veel andere kinderen mochten zorgen. Ik hoop je nog jaren als vriendin en ook als collega naast me te mogen hebben! Rob, mag ik zeggen een beetje ‘mijn’ Robbie? Vanaf het eerste wetenschappelijke stukje van mijn carrière op de Westzeedijk heb ik je leren kennen. Al snel groeide de ‘wetenschap voor dummie’ vragen uit tot gezellige fietstochtjes waar we alles maar dan ook alles bespraken. Privé hebben we met onze partners een mooie vriendschap opgebouwd. En zeker ook tijdens de laatste loodjes van mijn promotie was jij degene die er voor me stond. Dat Engels zal nooit helemaal m’n ding worden en jij “editte” alle artikelen voor me. Met als resultaat dat ze alle vijf gepubliceerd zijn. Ook methodologisch hebben we samen nog gestoeid, ik begin die analyses zelfs gewoon een beetje leuk te vinden. Carine en Rob, ‘mijn’ paranimfen... en daar ben ik heel trots op! En dan.. het thuisfront. Pap, mam, Hans en Marian (m’n schoonouders), Tan en Dan, altijd kon er iets geregeld worden met de opvang van de kinderen. Hoe fijn is dat! En vooral hoe fijn is het dat jullie er in deze hectische tijd voor mij waren, even een luisterend oor, een advies, even lekker koken of dan toch maar gezellig ter ontspanning samen een wijntje drinken. Edith, m’n nepzus. De omslag van mijn proefschrift met zoveel gevoel. Wederzijdse trots en samenwerken. Hoe bijzonder. Donna, Maecy en Cis, jullie hebben ervoor gezorgd dat ik ondanks de drukke tijden altijd lekker kon ontspannen, kon relativeren en genieten, want jullie zijn het allerbelangrijkste en rijkste bezit in mijn leven! Cin, mijn steun en toeverlaat, begrip als altijd als ik weer eens een ‘beetje’ stress had, ‘even’ moest werken of ‘iets’ moest regelen. Voor ons komt er nu echt meer rust en kunnen we samen optimaal genieten van elkaar en onze heerlijke meiden! Dankwoord