Carolien Zeetsen

Zoals ik al zei, mijn slotbetoog. Ik begon mijn dankwoord bij familie, Koos, en wil het ook eindigen bij familie: mijn ouders, zussen, en schoonfamilie. Ik begin bij de laatste, mijn schoonfamilie: Hennie, Theo en Bertha, bedankt dat jullie mij in jullie families hebben opgenomen, een warm thuis hebben gegeven en met open armen ontvangen hebben. Bedankt voor alle hulp die jullie de afgelopen jaren geboden hebben en nog altijd bieden. Ook als wij niet eens in de gaten hebben dat het nodig is. Lieve Lieke, mijn ‘nieuwste zus’, bedankt dat ik jou familie mag noemen. Je bent een super vriendin voor mij en peettante voor Jeste. Ook jij staat altijd voor ons klaar, en het wordt tijd dat ik er ook meer voor jou kan zijn.